کد مطلب:314585 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:198
ارمنی به نذرش وفا کرد
جناب حجت الاسلام والمسلمین آقای علم الهدی می گوید:
6. شنیده بودم كه ارامنه در گرفتاری های شدید به حضرت ابوالفضل العباس قمر بنی هاشم علیه السلام متوسل می شوند تا این كه این حقیقت را به چشم خود دیدم. سابقا بین میدان سوم اسفند و بیمارستان امام رضا علیه السلام كه به نام خیابان رازی
[ صفحه 575]
است، خندق بود كه سمت چپ آن گاراژ باربری به نام دینشان پطرسیان و متعلق به ارامنه بود. روزی از مدرسه باز می گشتم. دیدم جمعیتی از فقرا در آن جا جمعند، جلو رفتم دیدم گوسفند بزرگی را قصاب مسلمان سربریده و مشغول تقسیم آن است. با تعجب پرسیدم: از گوسفند قربانی اشاره كردند به فردی از ارامنه كه مختصری در راه رفتن لنگ بود و نامش «بارون شكری» بود. گفتند: پای او زیر كامیون رفته و استخوان هایش از چند موضع شكسته و خورد شده است برای بهبودی اش استاد رضا شكسته بند مرحوم كه پدر آقای افتخاری شكسته بند است و پشت باغ نادری دكانی داشت، مراجعه كرده است. برای شفای خود نذر حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام نیز كرده بود چون از بهبودی مأیوس شده بود و بنا شد كه پایش را قطع كنند حالا كه شفا یافته و به نذر خود وفا كرده است. [1] .
6. شنیده بودم كه ارامنه در گرفتاری های شدید به حضرت ابوالفضل العباس قمر بنی هاشم علیه السلام متوسل می شوند تا این كه این حقیقت را به چشم خود دیدم. سابقا بین میدان سوم اسفند و بیمارستان امام رضا علیه السلام كه به نام خیابان رازی
[ صفحه 575]
است، خندق بود كه سمت چپ آن گاراژ باربری به نام دینشان پطرسیان و متعلق به ارامنه بود. روزی از مدرسه باز می گشتم. دیدم جمعیتی از فقرا در آن جا جمعند، جلو رفتم دیدم گوسفند بزرگی را قصاب مسلمان سربریده و مشغول تقسیم آن است. با تعجب پرسیدم: از گوسفند قربانی اشاره كردند به فردی از ارامنه كه مختصری در راه رفتن لنگ بود و نامش «بارون شكری» بود. گفتند: پای او زیر كامیون رفته و استخوان هایش از چند موضع شكسته و خورد شده است برای بهبودی اش استاد رضا شكسته بند مرحوم كه پدر آقای افتخاری شكسته بند است و پشت باغ نادری دكانی داشت، مراجعه كرده است. برای شفای خود نذر حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام نیز كرده بود چون از بهبودی مأیوس شده بود و بنا شد كه پایش را قطع كنند حالا كه شفا یافته و به نذر خود وفا كرده است. [1] .
[1] چهل داستان از كرامات حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام، ص 146.